Κινηματογραφική Λέσχη Πετρούπολης σε συνεργασία με την πρεσβεία της Βενεζουέλας
95’, του Olegario Barrera
Υπήρξε η πιο κερδοφόρα ταινία του 2009 και βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία που συνέβη στη Βενεζουέλα το 1942 κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου ο κόσμος της κατασκοπίας αναμιγνύεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο. Το 1942, οι Ναζί καταφέρνουν να διαφύγουν στην Καραϊβική μέσα σε δεξαμενόπλοια με τα οποία γινόταν η προμήθεια των καυσίμων προς τους Συμμάχους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για να διασφαλιστεί αυτή η προμήθεια ο Στρατός των ΗΠΑ στέλνει στη Βενεζουέλα τον Φρανκ, έναν τεχνικό επικοινωνίας που θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα ερωτικό τρίγωνο με τη Βενέτσια, τη σύζυγο ενός Βενεζουελάνου καπετάνιου.
98’, σκηνοθεσία του Άγγελου Ράλλη, συν-σκηνοθέτης Hans Ulrich Gössl, Μοντέρ : Χρόνης Θεοχάρης.
Tο 2014, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε την πόλη Σινγκάλ και απήγαγε 3.000 γυναίκες Γεζίντι. Σ’ ένα έρημο ορυχείο άνθρακα στα τουρκικά σύνορα, Γεζίντι πρόσφυγες προσδοκούν την ασφαλή επιστροφή τους. Μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου, ενός εφήβου και μιας οικογένειας, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τα διλήμματα αυτής της διωκόμενης θρησκευτικής μειονότητας. Η οικογένεια Χαβίντ μιλάει στο τηλέφωνο με την απαχθείσα κόρη τους και προσπαθεί απεγνωσμένα να εξαγοράσει την ελευθερία της μέσα από ένα δίκτυο μεσαζόντων. Ο πόνος γίνεται ακόμα πιο ανυπόφορος όταν επισκέπτονται τη Σινγκάλ, που έχει καταστραφεί ολοσχερώς.
Στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη.
Κινηματογραφική Λέσχη Πετρούπολης σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες και την πρεσβεία της Ισπανίας
88’, της Μπεατρίθ Σαντσίς
Η Λούπε ζει κλεισμένη στο σπίτι της επειδή πάσχει από σοβαρή αγοραφοβία. Όταν τη βλέπει κανείς με ρόμπα και παντόφλες, εξαρτημένη για τα πάντα απ’ τη μάνα της και μ’ έναν έφηβο γιο που τη σιχαίνεται, κανείς δεν φαντάζεται ότι στη δεκαετία του 80 υπήρξε αστέρι της ροκ. Η μάνα της, που δεν αντέχει να την βλέπει έτσι όπως έχει καταντήσει, εγωίστρια και εριστική, τη Νύχτα των Νεκρών αποφασίζει να μιλήσει με τον γιό της τον Ντιέγο, ο οποίος επιστρέφει στο οικογενειακό σπίτι. Αλλά αυτό που κάνει την κατάσταση πολύ ιδιαίτερη είναι το γεγονός ότι ο Ντιέγο είναι νεκρός.
Κινηματογραφική Λέσχη Πετρούπολης σε συνεργασία με το το Ινστιτούτο Θερβάντες και το προξενείο του Ισημερινού 90’, του Καμίλο Λουσουριάγα.
Η πιο πρωτοποριακή ταινία του Λουσουριάγα. Η υπόθεση συντέθηκε μετά από πολλούς αυτοσχεδιασμούς που πρότειναν και έγραψαν τρεις σεναριογράφοι για να ξεδιπλωθούν από τρεις βασικούς ηθοποιούς, σε μια ταινία με βασικό στόχο να πετύχει έντονες, αληθοφανείς ερμηνείες, στο πλαίσιο μιας διάφανης σκηνοθεσίας, βασισμένης στη δουλειά του ηθοποιού, με ελάχιστα μέσα παραγωγής και ελάχιστο κινηματογραφικό εξοπλισμό.
Η δυναμική των τριών ηθοποιών και των τριών σεναριογράφων μας αφορά όλους, με τον υγιή στόχο να δούμε τον εαυτό μας ως άτομα της μεσαίας τάξης σε χώρες του «τελευταίου» κόσμου, όπως είναι ο Ισημερινός, εξαθλιωμένες, γεμάτες δολοφόνους, κλέφτες και τυράννους. Η κορόνα και τα γράμματα, οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, όπως φαίνονται από τα μέσα, από την καθημερινότητα, από τις μικρές λεπτομέρειες που συνθέτουν τη ζωή μας.
Κινηματογραφική Λέσχη Πετρούπολης σε συνεργασία με το το Ινστιτούτο Θερβάντες και το προξενείο του Ισημερινού
80’, του Λουσουριάγα.
Βασίζεται σ’ ένα διήγημα του Χοσέ ντε λα Κουάδρα, συγγραφέα που ανήκει στη λεγόμενη «χρυσή εποχή» της λογοτεχνίας του Ισημερινού. Η μεταφορά του κειμένου έχει γίνει συνδυάζοντας δυο άξονες του σύγχρονου λατινοαμερικάνικου κινηματογράφου: τον νεορεαλισμό και το σουρεαλιστικό μπαρόκ, με αποτέλεσμα μια ταινία, η δράση της οποίας εξελίσσεται στη μυθολογική καρδιά της ζούγκλας, από γεωγραφικής και δραματικής πλευράς. Στη μυθική καρδιά του κάμπου του Ισημερινού ζει η αμείλικτη Φρανσίσκα Μιράντα, γνωστότερη ως «Τίγρη», λόγω της αισθησιακής ομορφιάς της, την οποία χρησιμοποιεί ελεύθερα για να διατηρήσει την κυριαρχία της στο μικρή αγροτική περιουσία της και κυρίως σ’ αυτούς που την περιβάλλουν, συμπεριλαμβανομένων των εραστών της και των δυο μικρότερων αδελφών της.
Στην αρχή του ντοκιμαντέρ ο ζωγράφος μας ξεναγεί στο εργαστήρι του. Εκεί αποκαλύπτεται ένας χώρος σχεδόν θρησκευτικός, αφιερωμένος στο χρώμα και στο ξύλο (ο Καστρίτσης ασχολείται και με την ξυλογλυπτική). Ο Κουτσιαμπασάκος χρησιμοποιεί μονοπλάνα για να μας μεταδώσει την μυσταγωγική ατμόσφαιρα που επικρατεί σε συνδυασμό με πλάνα αρχείου από τα οποία βλέπουμε ότι μια φορά κάθε χρόνο, το εργαστήρι του Καστρίτση φιλοξενεί τους καλούς του φίλους, παίζουν ρεμπέτικη μουσική, τραγουδούν και χορεύουν. Εν συνεχεία η ταινία μας μεταφέρει στη γενέτειρα του ζωγράφου, σε ένα μικρό ορεινό χωριό, όπου ο Καστρίτσης βρίσκει το καταφύγιό του από την πρωτεύουσα.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο.
Η Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Πετρούπολης είναι μία ομάδα εθελοντών, που δραστηριοποιείται από το 1989, με σκοπό την διοργάνωση κινηματογραφικών προβολών και τη διαμόρφωση του προγράμματος των ταινιών που προβάλλονται κάθε χρόνο στο Θερινό και τον Χειμερινό Κινηματογράφο του Δήμου Πετρούπολης. Προγραμματίζονται προβολές με γνώμονα την πιο αντιπροσωπευτική και πληρέστερη παρουσίαση ταινιών από το σύγχρονο Ελληνικό και Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό Κινηματογράφο, τα νέα ρεύματα της παγκόσμιας κινηματογραφικής τέχνης και τις βραβευμένες ταινίες από τα διεθνή φεστιβάλ.