📜Από τη Λαμία στην Αθήνα και από εκεί στα βουνά της Κένυας και της Ευρυτανίας, το “Karibu: Γιώργος Σταμούλης” δεν είναι ένα ταξίδι στην αθλητική βιομηχανία, αλλά μια προσωπική διαδρομή ενός νέου που παλεύει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
🎤Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη και τον πρωταγωνιστή της ταινίας
Υπάρχουν ντοκιμαντέρ που πληροφορούν. Και υπάρχουν κι εκείνα που σου προκαλούν μια αίσθηση οικειότητας - σαν να σε ξέρουν. Το "Εδώ μιλάνε για λατρεία" του Βύρωνα Κριτζά ανήκει στη δεύτερη κατηγορία: ένα έργο γεμάτο μνήμη, συναισθηματική ακρίβεια και αγάπη για μια μπάντα που δεν ζήτησε ποτέ να γίνει μύθος - έγινε.
Η ταινία δεν αποδομεί, ούτε εξιδανικεύει. Παρακολουθεί την πορεία των Κόρε. Ύδρο. με μια ήρεμη, σιωπηλή αγάπη, από τα πρώτα βήματα στη σκοτεινή, εσωτερική Κέρκυρα - που πίσω από τη γοητευτική ομορφιά της υπάρχει και το άλλο πρόσωπο της συντηρητικής κλειστής κοινωνίας - στην απρόσμενη απογείωση, μέχρι την αναπόφευκτη αποσύνθεση. Και από εκεί, στη σιωπή και στους απόηχους που ακόμα αντηχούν. Παρουσιάζει τη διαδρομή σαν κύκλο: τη γέννηση, τη φλόγα, τη στάχτη και μετά... κάτι καινούργιο. Τη ζωή μετά τη διάλυση, την καθημερινότητα των μελών, και - ίσως πιο συγκινητικό απ’ όλα - το πώς η μουσική τους συνεχίζει να ανακαλύπτεται από ανθρώπους που δεν υπήρχαν όταν αυτοί δημιουργούσαν.
Καμία Χριστίνα δεν τους κράτησε στη γη. Μόνο η ανάμνηση έμεινε. Και τα τραγούδια.
Η αφήγηση δεν βασίζεται σε ημερομηνίες - κι όμως, ακολουθεί μια λεπτή, σχεδόν αόρατη χρονολογική γραμμή. Είναι σαν τα ίδια τα τραγούδια να λένε την ιστορία: από τις πρώτες "Νύχτες χωρίς εσένα", σταδιακά στα "Βράδια της κρίσης", καθώς η πορεία του συγκροτήματος πλησίαζε το τέλος της.
Το ντοκιμαντέρ δεν εξηγεί τα πάντα - και αυτή είναι η δύναμή του. Αφήνει χώρο στον θεατή να βάλει το δικό του φορτίο. Για εκείνον που άκουσε το "Όχι πια έρωτες" και ένιωσε να παγώνει. Για εκείνον που άκουσε τα "Χάδια" και κατάλαβε τι σημαίνει να ζητάς λίγα - και να τα χρειάζεσαι απελπισμένα. Για εκείνον που έζησε το "Τώρα που δεν έχω κανέναν" και το ένιωσε μέχρι το κόκαλο. Και για όσους κάποτε πίστεψαν πως κάποια παρουσία θα τους γείωνε, θα τους λύτρωνε, αλλά δεν έγινε έτσι - Καμία Χριστίνα δεν τους κράτησε στη γη. Μόνο η ανάμνηση έμεινε. Και τα τραγούδια.
Ίσως αυτή να είναι τελικά η μαγεία της μουσικής των Κόρε. Ύδρο.: μια σταθερά που, όσο την κοιτάς, τόσο σε ξαφνιάζει.
Και ναι, όσο κι αν δεν το περιμένεις, το ντοκιμαντέρ είναι και ευχάριστο. Σε κάνει να χαμογελάς, ακόμη και να γελάς. Όχι με ειρωνεία, αλλά με αληθινή ανακούφιση- σα να ζεις "Άλλη μια Νύχτα Σύγχυσης και Γέλιου". Με τη χαρά του να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους να μιλούν για τον εαυτό τους με χιούμορ, με ενσυναίσθηση, με την τρυφερότητα που έρχεται όταν κάποιος έχει σταματήσει να προσποιείται.
Το είδα ήδη τρεις φορές. Όχι γιατί περίμενα να αλλάξει κάτι, αλλά γιατί κάθε φορά έβλεπα λεπτομέρειες που πριν μου είχαν ξεφύγει. Ίσως αυτή να είναι τελικά η μαγεία της μουσικής των Κόρε. Ύδρο.: μια σταθερά που, όσο την κοιτάς, τόσο σε ξαφνιάζει.
Το προτείνω σε όσους υπήρξαν κάποτε "Εραστές του Tίποτα" - και σε όσους νιώθουν πως όταν είναι μαζί με κάποιον, όλα αποκτούν νόημα, έστω και για λίγο.
Μένει στην Πετρούπολη και είναι μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης από το 2011. Ασχολείται με τα οικονομικά και το χορό. Στον ελεύθερο χρόνο της κάνει γιόγκα, διαβάζει βιβλία και βλέπει πολλές ταινίες και ξένες σειρές.
📍Η ταινία "48 | Resisting the Big Settlement" είναι ένα δυναμικό ντοκιμαντέρ που καταγράφει τη ζωή κάτω από το καθεστώς της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη. Γυρισμένη το καλοκαίρι του 2022 από την ομάδα 218, η ταινία αναδεικνύει την καθημερινότητα των Παλαιστινίων που βιώνουν τον αποκλεισμό και την καταπίεση που επιβάλλει το καθεστώς απαρτχάιντ.
Μετά την προβολή, θα ακολουθήσει συζήτηση με την Ομάδα 218
🏆 Η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών, όπου απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής, κερδίζοντας λαμπρές κριτικές και ενισχύοντας τη φωνή των Ιρανών καλλιτεχνών που συνεχίζουν να δημιουργούν μέσα σε καθεστώς τρόμου και λογοκρισίας.
🏆Η ταινία ξεχωρίζει για την ειλικρινή της προσέγγιση στα κοινωνικά ζητήματα που πραγματεύεται, καθώς και για τις δυνατές ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι και της Έμιλι Γουότσον που κέρδισε το βραβείο για την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Η Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Πετρούπολης είναι μία ομάδα εθελοντών, που δραστηριοποιείται από το 1989, με σκοπό την διοργάνωση κινηματογραφικών προβολών και τη διαμόρφωση του προγράμματος των ταινιών που προβάλλονται κάθε χρόνο στο Θερινό και τον Χειμερινό Κινηματογράφο του Δήμου Πετρούπολης. Προγραμματίζονται προβολές με γνώμονα την πιο αντιπροσωπευτική και πληρέστερη παρουσίαση ταινιών από το σύγχρονο Ελληνικό και Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό Κινηματογράφο, τα νέα ρεύματα της παγκόσμιας κινηματογραφικής τέχνης και τις βραβευμένες ταινίες από τα διεθνή φεστιβάλ.