Είμαι Ακόμη Εδώ / I'm Still Here / Ainda Estou Aqui

"Όταν διάβασα για πρώτη φορά το I’m Still Here του Μαρτσέλο Ρούμπενς Πάιβα, συγκινήθηκα βαθιά. Για πρώτη φορά η ιστορία των desaparecidos (των εξαφανισμένων), των ανθρώπων που τους άρπαξε τη ζωή η βραζιλιάνικη δικτατορία, ειπώθηκε από την οπτική γωνία εκείνων που έμειναν πίσω.

Στην εμπειρία μιας γυναίκας, της Εουνίτσε Πάιβα, μητέρας πέντε παιδιών, υπήρχε τόσο η ιστορία του πώς να ζεις μέσα από την απώλεια, όσο και ο καθρέφτης της πληγής που άφησε στο έθνος. Ήταν επίσης προσωπικό. Ήξερα αυτή την οικογένεια και ήμουν φίλος με τα παιδιά της Πάιβα. Το σπίτι τους παραμένει χαραγμένο στη μνήμη μου..."

Το σημείωμα του σκηνοθέτη Βάλτερ Σάλες παρατίθεται, αντί της υπόθεσης της ταινίας, γιατί αντικατοπτρίζει καλύτερα τις προθέσεις του. Η στρατιωτική δικτατορία στη Βραζιλία κράτησε 21 χρόνια (1964 – 1985) και μόλις το 2014 αναγνωρίστηκαν επίσημα τα βασανιστήρια και οι εξαφανίσεις.

Η ταινία αφηγείται, με λεπτότητα και ανθρωπιά, την ιστορία μιας γυναίκας που μεγάλωσε τα παιδιά της μόνη, μέσα στον ζόφο και τη σιωπή, χωρίς ποτέ να σταματήσει να αναζητά την αλήθεια. Η Εουνίτσε Πάιβα δεν έπαψε να απαιτεί, με αξιοπρέπεια, την παραδοχή του εγκλήματος: της δολοφονίας και εξαφάνισης του συζύγου της. Η οικογένειά της, μέσα από το χιούμορ, τη μουσική και την τρυφερότητα, αντιστέκεται στο καθεστώς – όχι με όπλα, αλλά με ζωή.

📃Μια βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική ταινία, ένα φιλμ που δεν εξαντλείται σε ένα πολιτικό μήνυμα, αλλά αποτίει φόρο τιμής σε όλους όσοι συνεχίζουν να υπάρχουν και να ελπίζουν.

🏆 Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, Χρυσή Σφαίρα Α΄ Γυναικείου Ρόλου, Βραβείο Καλύτερης Ιβηροαμερικανικής Ταινίας στα Goya ,  Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Σάο Πάολο,  Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Βανκούβερ