Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Joker. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Joker. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

"I used to think that my life was a tragedy, but now I realize, it’s a comedy" - Joker | EDITORIAL

Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί αόρατοι; Πόσες φορές μιλάμε, φωνάζουμε, θυμώνουμε, ενοχοποιούμαστε, μετανιώνουμε και κανείς δε μας προσέχει, κανείς δε μας δίνει σημασία; Πόσες φορές αποφασίζουμε μετά από πολλοστές παραδοχές της ήττας μας να σιωπήσουμε; Και πόσες φορές ελπίζουμε έστω και αυτή η σιωπή να ηχήσει; Μέχρι που ανακαλύπτουμε το μάταιο όλων αυτών. Γιατί παραμένουμε αόρατοι. 
Και τότε οι επιλογές μας είναι τρεις. Ή φοράμε τη μάσκα των ταξικά ανώτερών μας, αυτών που μας καταδυναστεύουν και τότε κερδίζουμε την προσοχή τους και την εύνοιά τους, ή  παραμένουμε αδρανείς παρατημένοι, απογοητευμένοι  και βυθισμένοι σε βαθιά κατάθλιψη ή βγάζουμε την εσωτερική μας μάσκα του θυμού, των απωθημένων, των ματαιώσεων, των αδικιών , του μίσους και τη φοράμε. Και το μέσα μας το φέρνουμε προς τα έξω. Και εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο. Γιατί αυτή η μάσκα παίρνει πολλές μορφές. ανάλογα με την επεξεργασία και το φιλτράρισμα που έχουν υποστεί οι θυμικές μας καταστάσεις. Και οι τρόποι εκτόνωσης μας εξαρτώνται πολύ από τον ρόλο που υποδυόμαστε. Γιατί η μάσκα , καθορίζει και τον ρόλο. Γιατί είσαι υποχρεωμένος να παίξεις έναν ρόλο όταν ζεις καθημερινά το παράλογο σε όλες του τις εκφάνσεις.  
Ο ήρωάς μας κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να επεξεργαστεί και να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Γι αυτό διαλέγει να υποδυθεί τον ρόλο του εκδικητή. Αντλεί όμως ουσιαστική ικανοποίηση από αυτό; Όχι. Η εξαιρετική σκηνή τη στιγμή που ο ίδιος αποθεώνεται από το φανατισμένο πλήθος, το αίμα που υπάρχει γύρω από τα χείλη του, δε γίνεται από μόνο του χαμόγελο. Δεν αντανακλά εσωτερική ηρεμία. Πρέπει εκείνος να το εκβιάσει και να του δώσει τη μορφή χαμόγελου. Αν το αφήσει ελεύθερο θα μετατραπεί πάλι σε λύπη. Και η διαπίστωσή του; Η φοβερή του  ατάκα: «Μέχρι τώρα νόμιζα ότι η ζωή είναι μια τραγωδία. Τελικά διαπίστωσα ότι η ζωή είναι μια γ…….η κωμωδία». Απέχει πολύ αυτό από την πραγματικότητα που ζούμε; Τι είναι αυτό που  χαρακτηρίζει τη ζωή ως τέτοια; 
Είναι μια κωμωδία που ξεκινώντας να την παρακολουθείς περιμένεις να γελάσεις, να ευχαριστηθείς, να χαρείς και τελικά μένεις με την προσμονή. Μένεις με τη προσπάθεια χαραγμένη ως μειδίαμα στο πρόσωπό σου το οποίο όμως μετά από τόση ώρα προσμονής χαραγμένο εκεί σου προκαλεί πλέον πόνο. Αυτό είναι η «γ……η κωμωδία». Η αναμονή της ευτυχίας που τελικά γίνεται, πόνος, λύπη, τραγωδία…
Η ταινία δίχασε κοινό και κριτικούς για την  υπερβολική χρήση βίας, για τα σεναριακά κενά που στη θέση τους θα μπορούσαν να καταδεικνύονται και άλλες αιτίες που κυρίως θα είχαν να κάνουν με τον εσωτερικό κόσμο του ήρωα και όχι μόνο με την κοινωνία.  Χρειαζόταν , ίσως μια βαθύτερη  σεναριακή ανάλυση των κινήτρων που οδηγούν στην αυτοδικία και όχι απλά μια δικαιολόγηση αυτών.
Ωστόσο, δεν ξέρω πόσο εύκολο και πόση δύναμη έχει ο κινηματογράφος να καταφέρει να κάνει τους αόρατους, ορατούς. Αυτό δεν είναι άλλωστε και το μεγάλο πρόβλημά μας; Το δυσεπίλυτο θα έλεγα. Νομίζω όμως ότι όταν καταφέρνει να το καταδείξει, να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει και κυρίως τους νεότερους τότε μια μικρή αρχή την έχει κάνει. 
Το κοινό καθηλωμένο, παρακολουθεί έναν Χοακίν Φίνιξ που καταφέρνει να γίνει ορατός έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, σε μια ανορθόδοξη όμως κοινωνία. 
---------------------------------
Καλλίτσα Βλάχου
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πετρούπολης. Είναι εκπαιδευτικός. Τον ελεύθερο χρόνο της, διαβάζει, βλέπει ταινίες, και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τον υπόλοιπο ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της, απλά προσπαθεί να διατηρεί την ψυχραιμία της…


Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

O Joker συναντά τον Travis Bickle | EDITORIAL

"-You don’t listen, do you?
- Are you talking to me?"
Βγαίνοντας χθες από την κατάμεστη αίθουσα προβολής μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η φιγούρα του Travis Bickle του "Ταξιτζή" του Scorsese δίπλα στην παρανοϊκή φυσιογνωμία του Arthur Fleck. Ο Ταξιτζής γυρισμένος στην ταραχώδη περίοδο μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ , σε μια Νέα Υόρκη που προσπαθεί να επανέλθει από τα ψυχικά τραύματα ενός χαμένου και αναίτιου πολέμου, φέρνει στο προσκήνιο την όψη της ανθρώπινης μοναξιάς σε ένα καταπιεσμένο περιβάλλον, της "ηθικής" μέσα στην ανηθικότητα των βρώμικων δρόμων που εδρεύει η εγκληματικότητα, του κοινωνικού στιγματισμού και του αναστήματος του ανθρώπου απέναντι στην ανισότητα και την αυθαιρεσία της πολιτικής εξουσίας. 
Ο Travis Bickle βυθισμένος στην κατάθλιψη και την απομόνωση, σεργιανίζει με το ταξί του στους δρόμους της Νέας Υόρκης βιώνοντας έναν κόσμο που χρειάζεται κάποιον "Μεσσία", "για να καθαρίσει τη βρωμιά" και να αποδώσει μια δικαιοσύνη που σκόπιμα αδυνατεί το πολιτικό σύστημα για εκείνον να δώσει την τελική λύση. Η αριστουργηματική κάμερα του Σκορσέζε ακολουθεί τον ήρωα από τα αρχικά στάδια της ψυχολογικής κατάρρευσης μέχρι την τελειωτική λύτρωση που θυμίζει αρχαία ελληνική τραγωδία. Ξυρίζοντας το κεφάλι του, μοϊκάνα, εμφανίζεται για την τελευταία παράσταση που θα προκαλέσει το χύσιμο αίματος. Τα πλάνα των δρόμων με τα φαντασμαγορικά νέον δείχνουν μια λάμψη που έρχεται τελικά να καλύψουν αυτό που όλοι θέλουν να κρύψουν, το απέραντο σκοτάδι των στενών της φτώχειας και της ανεξέλεγκτης βίας.

Μετά από 43 χρόνια ο Todd Phillips στήνει ένα παρόμοιο σκηνικό στη Gotham με κεντρική φιγούρα τον Arthur Fleck. Σε αντίθεση με τον Travis Bickle, ο Fleck παλεύει με την ψύχωση και μια ιδιαίτερη ψυχική διαταραχή. Κοινό μονοπάτι και των δύο είναι η προσπάθεια τους για αναγνώριση και ένταξη σε αυτό που αργότερα θα εναντιωθούν και θα προσπαθήσουν να γκρεμίσουν. Ο Fleck θέλει να μοιάσει σε εκείνους που αναγράφονται στις φωτισμένες ταμπέλες των θεάτρων με μεγάλα γράμματα και να περπατήσει με χάρη στα τηλεοπτικά πλατό κερδίζοντας την προσοχή του φακού και του κοινού. Θεωρεί ότι η μοναδική διέξοδος από τον αυτοκαταστροφικό του χαρακτήρα είναι να μοιάσει και να ενταχθεί στο κοινωνικό μοτίβο που του αποδεικνύει με τον πιο σκληρό και πρωτοφανή τρόπο πως αποτελεί ένα απλό ‘’αστείο’’, ένα σκουπίδι. Έτσι και εκείνος θα φτάσει στο τέλος της πορείας, ντυμένος κλόουν ,έτσι ακριβώς όπως αντιμετωπίζονται άνθρωποι σαν εκείνον, με σκοπό να αποδώσει εσωτερική δικαιοσύνη. Ο δρόμος του σε αντίθεση με εκείνον του Travis,διαφέρει στην τελική στροφή. 
Ο Ταξιτζής, σαν έτοιμος από καιρό, θα προσπαθήσει να περισώσει ότι κατέστρεψε η πολιτική μισαλλοδοξία, η κοινωνική ανισότητα χτυπώντας το έγκλημα στους δρόμους και τα βρώμικα κτήρια της πόλης. Ο Fleck μιας και είναι ο καρπός όλων αυτών, τσαλακώνει στο πρόσωπο τις ευθύνες του ίδιου του συστήματος , γίνεται αυτό που εκτρέφει και το εκθέτει ανεπανόρθωτα. Είναι ο ίδιος το έγκλημα. 
"Are you talking to me??" λέει στην κάμερα και τον καθρέφτη του ο Travis Bickle σημαδεύοντας (μας) με το όπλο προειδοποιώντας ότι δεν δέχεται και δεν ανέχεται πλέον άλλο, έτοιμος να τιμωρήσει και να αποδώσει δικαιοσύνη. "You Don’t listen, do you??" λέει ψυχρά ο Joker στην κοινωνική λειτουργό και σε εμάς, προετοιμάζοντας όλους μας να βιώσουμε όσα περιθωριοποιούμε ,ξεχνάμε χτυπάμε, βιάζουμε, με τον πιο αιματηρό τρόπο. Θα μπορούσε να είναι και ένας απευθείας διάλογος μεταξύ των δύο δίνοντας ο ένας στον άλλο εκείνο που πραγματικά "αξίζει".

------------------------------------------------------------------------

Σάββας Σκληρός 
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης. Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία και κατοικεί από το 1998 στην Πετρούπολη. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει εργαστεί στον τομέα Ψυχοκοινωνικής Μέριμνας των Ενόπλων Δυνάμεων. Λάτρης του καλού σινεμά, της λογοτεχνίας και του αθλητισμού. 
Instagram: @Savas_Skliros






Ετικέτες

Κινηματογραφική Λέσχη Πετρούπολης dimos petroupolis petroupoli.gov.gr pkdp.gr σινέ πετρούπολις Δήμος Πετρούπολης Θερινός Κινηματογράφος Πετρούπολης δημοτικός κινηματογράφος πετρούπολης Θερινό Σινεμά Πετρούπολης Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης πολιτιστικό κέντρο πετρούπολης πρόγραμμα 2017 Κινηματοθέατρο Πετρούπολις editorial άρθρα Ελεύθερη είσοδος παιδική ταινία πρόγραμμα 2018 όσκαρ πρόγραμμα 2019 ελληνική ταινία cinelesxi_petroupolis Petroupoli Πετρούπολη καλοκαίρι 2022 Ταινίες Ινστιτούτο Θερβάντες Σινεμά Πετρούπολη καλοκαίρι 2018 πρόγραμμα 2020 καλοκαίρι 2019 καλοκαίρι 2021 Ισπανική πρεσβεία καλοκαίρι 2020 καλοκαίρι 2023 κωμωδία Πρεσβεία Αργεντινής γαλλική ταινία Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ισπανική ταινία πρεσβεία βενεζουέλας Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών ιταλική ταινία χειμώνας 2019-2020 Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας ιρανική πρεσβεία Πρεσβεία Νορβηγίας ιρανική ταινία Απρίλιος 2019 Ιούνιος 2023 πρόγραμμα 2021 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Πρεσβεία Ουρουγουάης πρεσβεία Ισημερινού