Κυριακή 30 Αυγούστου 2020
Υπάρχει Θεός, το Όνομά της Είναι Πετρούνια | EDITORIAL
Κυριακή 2 Αυγούστου 2020
Οι ταινίες μου: Requiem for a Dream | EDITORIAL
- Δυο Πόρτες Έχει η Ζωή
- Το παράσιτο και ο ξενιστής
- O Joker συναντά τον Travis Bickle
- "I used to think that my life was a tragedy, but now I realize, it’s a comedy" - Joker
- Cine Πετρούπολις - Καλοκαίρι 2020
- Πόνος και δόξα... Μια ταινία αυστηρά κατάλληλη για ενήλικες
- Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη
Οι ταινίες μου: Bram Stoker’s Dracula | EDITORIAL
Instagram: @Savas_Skliros
- Δυο Πόρτες Έχει η Ζωή
- Το παράσιτο και ο ξενιστής
- O Joker συναντά τον Travis Bickle
- "I used to think that my life was a tragedy, but now I realize, it’s a comedy" - Joker
- Cine Πετρούπολις - Καλοκαίρι 2020
- Πόνος και δόξα... Μια ταινία αυστηρά κατάλληλη για ενήλικες
- Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020
Δυο Πόρτες Έχει η Ζωή | EDITORIAL
Instagram: @Savas_Skliros
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020
"I used to think that my life was a tragedy, but now I realize, it’s a comedy" - Joker | EDITORIAL
Το παράσιτο και ο ξενιστής | EDITORIAL
Το παράσιτο τρέφεται από τις θρεπτικές ουσίες του ξενιστή. Όταν αποδέχεσαι τη θέση του παράσιτου, αποδέχεσαι και τη θέση του ξενιστή. Και φυσικά εξαρτάσαι από αυτόν. Αποδέχεσαι την υποτελή σου θέση που σου επέβαλαν οι κυρίαρχοι, ως φυσική τάξη πραγμάτων. Και ονειρεύεσαι… Να βρεθείς στη θέση των πλουσίων. Εκεί που το χρήμα εξομαλύνει τις ρυτίδες . Εκεί που η ευγένεια απορρέει από τον πλούτο και όχι από την ανθρωπιά. Εκεί που τα αρνητικά συναισθήματα έχουν επικαλυφθεί από τη λάμψη της πολυτέλειας και της χλιδής. Εκεί που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα υγιές συναίσθημα. Εκεί που κατά βάθος μισείς να βρίσκεσαι. Και παρόλο που μισείς να βρίσκεσαι, σχεδιάζεις πώς θα βρεθείς εκεί, επιστρατεύοντας όλες σου τις ικανότητες. Για να καταλήξεις τελικά ότι το καλύτερο σχέδιο είναι η ανυπαρξία σχεδίου. Να καταλήξεις δηλαδή στην τραγική επίγνωση που η άρχουσα τάξη σε ωθεί παρέχοντας σου την ψευδαίσθηση ότι μπορείς, αν επιστρατεύσεις την εξυπνάδα σου και το ξεχωριστό που διαθέτεις ως ανθρώπινη οντότητα, να αποδράσεις από τη φτώχεια και τη μιζέρια σου.
Και εσύ ως θεατής αναρωτιέσαι. Είναι το ανύπαρκτο σχέδιο το καλύτερο; Ή το σχέδιο που στηρίζεται στην οργανωμένη και συλλογική δράση που περιλαμβάνει όλους εκείνους που ανήκουν στην ίδια τάξη με εσένα. Και πώς τελικά αποδομείς την εγκαθιδρυμένη από γεννησιμιού σου αντίληψη ότι δεν είναι η θέση που καθορίζει το «είναι» σου αλλά το «είναι» σου που καθορίζει τη θέση σου; Αυτά και πολλά αλλά θίγονται στην εξαιρετική αυτή ταινία « Τα παράσιτα» του Κορεάτη σκηνοθέτη Μπονγκ Τζουν -Χο…Ταινία
που δικαίως σάρωσε τα φετινά βραβεία Oscar. Η άψογη κινηματογραφική αφήγηση, η ερμηνεία, οι έξυπνοι διάλογοι, οι ίντριγκες, η αγωνία, το
γκροτέσκο, η μουσική επένδυση όλα αυτά συνθέτουν και αποδίδουν κατά τον
καλύτερο τρόπο το παζλ μιας εντελώς λάθος δομημένης κοινωνίας αφήνοντας τον
θεατή προβληματισμένο και βυθισμένο σε χιλιάδες σκέψεις αναζητώντας τρόπους
αποδόμησης και συναρμολόγησης από την αρχή αυτού του περίπλοκου παζλ. Όχι απλά
αξίζει η θέασή της αλλά επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου.
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020
Η Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς του Γιάννη Οικονομίδη | EDITORIAL
Μένει στην Πετρούπολη και είναι μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης από το 2011.
Ασχολείται με τα οικονομικά και το χορό.
Στον ελεύθερο χρόνο της κάνει γιόγκα, διαβάζει βιβλία και βλέπει πολλές ταινίες και ξένες σειρές.
Instagram: @aphrobooky
Τρίτη 2 Ιουνίου 2020
Πόνος και δόξα... Μια ταινία αυστηρά κατάλληλη για ενήλικες | EDITORIAL
Τρίτη 28 Απριλίου 2020
Το 22ο ΦΝΘ πάει online!
Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020
Όταν και τα βουνά δακρύζουν… | EDITORIAL
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019
Τι είδαμε στο 60o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης | EDITORIAL
Οι δυο μας / Two of Us του Filippo Meneghetti. Η Νίνα μένει ακριβώς απέναντι από τη Μαντλέν, με την οποία διατηρεί μακροχρόνιο δεσμό από τότε που πέθανε ο σύζυγός της. Οι δυο γυναίκες περνούν τον περισσότερο χρόνο τους μαζί στο σπίτι της Μαντλέν, ώσπου ένα καρδιακό επεισόδιο αναγκάζει τη Νίνα να απομακρυνθεί από τη σύντροφό της και να επιστρέψει στο δικό της διαμέρισμα. Με το πρόσχημα της φίλης-γειτόνισσας, η Νίνα πασχίζει να είναι από κοντά στη δύσκολη ανάρρωση της Μαντλέν, η οποία περιστοιχίζεται διαρκώς απ’ τα παιδιά της, που δεν γνωρίζουν τίποτα για την ερωτική της σχέση. Ένα λεπτοδουλεμένο κοινωνικό μελόδραμα, με επιδέξιες πινελιές αγωνίας, για την αγάπη που επιμένει παρά τα όσα εμπόδια. Θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους από την FilmTrade.
Παπίσα / Papicha της Mounia Meddour. Αλγερία, 1997. Η χώρα σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο, φέρνοντας την αυταρχική κυβέρνηση αντιμέτωπη με τρομοκρατικές ομάδες φονταμενταλιστών, που επιθυμούν να μετατρέψουν τη χώρα σε θεοκρατικό ισλαμικό κράτος. Σε αυτό το πνιγηρό περιβάλλον, οι γυναίκες που αρνούνται να συμμορφωθούν με τον ατελείωτο κατάλογο απαγορεύσεων γίνονται αντικείμενο βίαιων επιθέσεων και διώξεων. Μια νεαρή φοιτήτρια, παθιασμένη με τη μόδα, αποφασίζει να επαναστατήσει από το δικό της μετερίζι. Πείθει τις γυναίκες που φοιτούν στο πανεπιστήμιό της να διοργανώσουν μια επίδειξη μόδας, η οποία αποκτά συμβολικές διαστάσεις αντίστασης ενάντια στον σκοταδισμό. Ο γρήγορος ρυθμός της ταινίας δεν την εμποδίζει να είναι ποιητική στην εικόνα και στους διαλόγους. Μια ταινία ωδή στην ελευθερία, στην πολύπλευρη φύση της γυναίκας και ένα δυνατό χαστούκι στο θεοκρατικό ισλαμικό κράτος και σε κάθε σύστημα που θέλει τη γυναίκα υποδουλωμένη.
Ατλαντίδα / Atlantis του Valentyn Vasyanovych από το τμήμα "Ανοιχτοί Ορίζοντες". Ανατολική Ουκρανία, έτος 2025, στον απόηχο ενός ολέθριου πολέμου. Το περιβάλλον έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, ολόκληρη η περιοχή έχει κηρυχθεί μη κατοικήσιμη και οι άνθρωποι περιφέρονται σαν στοιχειά γυρεύοντας τρόπο να νιώσουν ζωντανοί. Ο Σέργκιϊ, ένας πρώην στρατιώτης που υποφέρει από μετατραυματικό στρες, συμμετέχει σε μια εθελοντική ομάδα που ταυτοποιεί τους νεκρούς των μαζικών τάφων. Η παγωμένη φωνή του ιατροδικαστή συνυφαίνεται με την ωμότητα και την ψυχρή μουντάδα του μεταποκαλυπτικού τοπίου, σε μια δυστοπική παραβολή για την ελπίδα που φυτρώνει στα πιο ανέλπιστα μέρη και την ανθρωπιά που επιζεί κάτω απ’ τα χαλάσματα.
Ήμουν στο σπίτι, αλλά / Ich war zuhause, aber της Γερμανίδας Angela Schanelec. Ο δεκατριάχρονος Φίλιπ επέστρεψε σπίτι, σαν να μην συνέβη τίποτα, αφού αγνοούνταν για μια ολόκληρη εβδομάδα. Η εξαφάνιση του αγοριού είχε βυθίσει την οικογένειά του αλλά και την τοπική κοινωνία σε μια πένθιμη αγωνία, αλλά –όσο κι αν ακούγεται παράδοξο– η επανεμφάνισή του είναι ο καταλύτης που θα πυροδοτήσει μια έκρηξη υπαρξιακής απόγνωσης. Μια φιλοσοφική σπουδή στη σύγχρονη αποξένωση, διανθισμένη με προσεγμένες πινελιές αντισυμβατικού χιούμορ, στην οποία οι άνθρωποι, οι λέξεις και οι σχέσεις περιφέρονται σαν φαντάσματα, θαρρείς εμβρόντητοι μπροστά στο θέαμα της ζωής. Ένα αινιγματικό πορτρέτο μιας οικογενειακής κρίσης, λουσμένο σε ένα εκτυφλωτικό φθινοπωρινό φως.
Καμηλοπάρδαλη / Giraffe της Anna Sofie Hartmann. Ένα υπό κατασκευή τούνελ, που συνδέει το νησί Λόλαντ της Δανίας με τη Γερμανία, θα αλλάξει άρδην το τοπίο μιας αγροτικής κοινότητας. Η Ντάρα είναι μια εθνολόγος που επιστρέφει στον τόπο της για να καταγράψει έναν τρόπο ζωής που χάνεται. Ο Λούσεκ είναι ένας Πολωνός εργάτης που κατέφθασε στη Σκανδιναβία γεμάτος όνειρα, αλλά γρήγορα προσγειώθηκε στην πραγματικότητα. Η Κάτε, μια εργαζόμενη σε φέριμποτ, πλάθει με τη φαντασία της ολόκληρη τη ζωή κάθε επιβάτη που περνά φευγαλέα από τα μάτια της. Μια ταινία που εντρυφεί στους άρρηκτους δεσμούς ανάμεσα στους ανθρώπους και τους τόπους, υμνώντας την απροσμέτρητη ομορφιά που κρύβει μέσα της κάθε ανθρώπινη ιστορία.
Μοντενέγκρο: γουρούνια και μαργαριτάρια / Montenegro eller Pärlor och svin από το αφιέρωμα του Φεστιβάλ στον Ντούσαν Μακαβέγιεφ. Η Αμερικανίδα Μέριλιν Τζόρνταν ζει στη Στοκχόλμη, είναι παντρεμένη με έναν πλούσιο Σουηδό επιχειρηματία κι έχει δύο φαινομενικά αψεγάδιαστα παιδιά· μια ζωή που στην ίδια προκαλεί κατάθλιψη. Η προκλητική και κοινωνικά αδέξια συμπεριφορά της, η οποία αγγίζει συχνά τα όρια της τρέλας, δεν είναι παρά μια μάταιη προσπάθεια να νοστιμίσει τη βαρετή καθημερινότητά της. Όταν γνωρίσει μια παρέα από Γιουγκοσλάβους μετανάστες, θα αφεθεί σε έναν σουρεαλιστικό κόσμο απαγορευμένων απολαύσεων, σε μια απόπειρα διαφυγής καταδικασμένη να τελειώσει άδοξα και βίαια. Μια απολαυστική μαύρη κωμωδία ηθών, που κινείται επιδέξια από το διασκεδαστικά παράδοξο στο εξόχως αμήχανο.
Το νου σου στα παιδιά / Barn του Νορβηγού σκηνοθέτη Dag Johan Haugerud. Όσλο, σε ένα μεσοαστικό προάστιο. Η κόρη ενός εξέχοντος μέλους του Σοσιαλιστικού Κόμματος προκαλεί άθελά της τον θάνατο ενός συμμαθητή της, γιου ενός διακεκριμένου πολιτικού της Δεξιάς. Οι συντετριμμένοι γονείς, το προσωπικό του σχολείου, αλλά και ολόκληρη η τοπική κοινωνία, καλούνται να διαχειριστούν μια τραυματική κατάσταση, που επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από έναν ιστό κρυφών σχέσεων και αντικρουόμενων συναισθημάτων που συνδέει όλους τους εμπλεκόμενους. Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται όταν αντιφατικές εκδοχές του τραγικού συμβάντος βγαίνουν στην επιφάνεια, ενισχύοντας την αμφιβολία και το αίσθημα ματαιότητας. Ένα χαμηλόφωνο δράμα χαρακτήρων που ψηλαφεί την αδυναμία επικοινωνίας και στο οποίο άπαντες είναι δικαιωμένοι και υπόλογοι την ίδια ακριβώς στιγμή. Από τις καλύτερες ταινίες του 60ού ΦΚΘ. Βραβείο Διεθνούς Ομοσπονδίας των Κριτικών Κινηματογράφου ( FIPRESCI).