Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

Πέμπτη 25/6 έως Κυριακή 28/6/2020 | Η μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ

Βιογραφική (2019) | Διάρκεια: 129' | Aμερικανική ταινία, Σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ με τους: Πολ Γουόλτερ Χάουζερ, Σαμ Ρόκγουελ, Κάθι Μπέιτς, Τζον Χαμ, Ολίβια Γουάιλντ
Ο κόσμος γνώρισε τον Ρίτσαρντ Τζούελ ως τον φύλακα που ανακάλυψε τον βομβιστικό μηχανισμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ατλάντα το 1996. Η αναφορά του για τα γεγονότα τον μετέτρεψε σε ήρωα, που εξαιτίας της άμεσης δράσης του, έσωσε αμέτρητες ζωές από βέβαιο θάνατο.  Ωστόσο, μέσα σε λίγες μόλις μέρες, ο επίδοξος αστυνομικός γίνεται ο υπ’ αριθμόν ένα ύποπτος του FBI, κατηγορείται τόσο από τον Τύπο όσο και από το κοινό, και στη ζωή του έρχονται τα πάνω κάτω. Απευθυνόμενος στον ανεξάρτητο δικηγόρο Γουάτσον Μπράιαντ, ο Τζούελ κατορθώνει να αποδείξει την αθωότητά του. Αλλά ο Μπράιαντ ξεπερνά τα όριά του, καθώς προσπαθεί να πολεμήσει τις συντονισμένες επιθέσεις του FBI, της GBI και του APD και να καθαρίσει το όνομα του πελάτη του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ρίτσαρντ από το να εμπιστευτεί τους ίδιους τους ανθρώπους που θέλουν να τον καταστρέψουν.
Υποψήφια για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα Β' γυναικείου ρόλου, Βραβείο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για τις δέκα κορυφαίες ταινίες της χρονιάς.
"...Ο Eastwood προσεγγίζει τον ήρωά του με ευαισθησία, αποκαλύπτοντας προτερήματα και μειονεκτήματα, αποδίδοντας άψογα την ουσία της ιστορίας μέσα από τον χαρακτήρα, και εκμαιεύοντας μια εξαιρετική εσωτερική, αλλά και βαθιά συναισθηματική ερμηνεία από τον Paul Walter Hauser." Filmy.gr
"Aιχμηρός, καυστικός, οξυδερκής, ακμαίος, υπέροχος, παραμένει ο Κλιντ Ίστγουντ στα 90 (!) του χρόνια. Kαι βρίσκεται σε εξαιρετική διαύγεια και φόρμα, καθώς μαζί με το περυσινό "The Mule", υπογράφει της 2 κορυφαίες ταινιες της καριέρας του..." -Moveitmag.gr
"Ωραία ταινία. Κατηγορίας «crowd-pleaser». Με την υπογραφή του Κλιντ Ίστγουντ, ένα έργο το οποίο μιλάει τίμια στο είναι τού θεατή και τον βάζει μπροστά σε μία δοκιμασία… βγαλμένη από τη ζωή, τόσο που αν δεν γνώριζε αυτή τη λεπτομέρεια, θα έλεγε ότι τα κινηματογραφικά σενάρια έχουν μεγάλη (και ύπουλη) φαντασία...." Freecinema.gr
"Ο Κλιντ Ίστγουντ εξακολουθεί απτόητα το ρεσιτάλ της 9ης δεκαετίας της ζωής του πάνω στην αντίληψη του δέοντος και τις βαριές νεφώσεις που απλώνουν πάνω της η κυβερνητική αναλγησία, η ασυδοσία της 4ης εξουσίας και το απλανές σιγοντάρισμα όσων αναπαράγουν αμέριμνα πληροφορίες που δεν προσπάθησαν να αποκτήσουν...." Cinemagazine.gr
"Η καλύτερη από τις τελευταίες ταινίες του Κλιντ Ιστγουντ, ένα συναρπαστικό old school αστυνομικό θρίλερ και μαζί μια ανατριχιαστικά επίκαιρη πολιτική δήλωση για όσα (λίγα) χωρίζουν έναν ήρωα από έναν τρομοκράτη..." - Flix.gr
"Ένα πλήρες ψυχογράφημα ενός παρεξηγημένου ανθρώπου, μια στιβαρή κοινωνική κριτική που καταρρίπτει στερεότυπα, γυρισμένη με το σασπένς κακφικού εφιάλτη...." - Athinorama.gr
Πέμπτη 25/6 έως Κυριακή 28/6/2020
21:00 & 23:20
Γενική Είσοδος 5€
Δημοτικός Θερινός Κινηματογράφος Cine Πετρούπολις

"I used to think that my life was a tragedy, but now I realize, it’s a comedy" - Joker | EDITORIAL

Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί αόρατοι; Πόσες φορές μιλάμε, φωνάζουμε, θυμώνουμε, ενοχοποιούμαστε, μετανιώνουμε και κανείς δε μας προσέχει, κανείς δε μας δίνει σημασία; Πόσες φορές αποφασίζουμε μετά από πολλοστές παραδοχές της ήττας μας να σιωπήσουμε; Και πόσες φορές ελπίζουμε έστω και αυτή η σιωπή να ηχήσει; Μέχρι που ανακαλύπτουμε το μάταιο όλων αυτών. Γιατί παραμένουμε αόρατοι. 
Και τότε οι επιλογές μας είναι τρεις. Ή φοράμε τη μάσκα των ταξικά ανώτερών μας, αυτών που μας καταδυναστεύουν και τότε κερδίζουμε την προσοχή τους και την εύνοιά τους, ή  παραμένουμε αδρανείς παρατημένοι, απογοητευμένοι  και βυθισμένοι σε βαθιά κατάθλιψη ή βγάζουμε την εσωτερική μας μάσκα του θυμού, των απωθημένων, των ματαιώσεων, των αδικιών , του μίσους και τη φοράμε. Και το μέσα μας το φέρνουμε προς τα έξω. Και εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο. Γιατί αυτή η μάσκα παίρνει πολλές μορφές. ανάλογα με την επεξεργασία και το φιλτράρισμα που έχουν υποστεί οι θυμικές μας καταστάσεις. Και οι τρόποι εκτόνωσης μας εξαρτώνται πολύ από τον ρόλο που υποδυόμαστε. Γιατί η μάσκα , καθορίζει και τον ρόλο. Γιατί είσαι υποχρεωμένος να παίξεις έναν ρόλο όταν ζεις καθημερινά το παράλογο σε όλες του τις εκφάνσεις.  
Ο ήρωάς μας κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να επεξεργαστεί και να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Γι αυτό διαλέγει να υποδυθεί τον ρόλο του εκδικητή. Αντλεί όμως ουσιαστική ικανοποίηση από αυτό; Όχι. Η εξαιρετική σκηνή τη στιγμή που ο ίδιος αποθεώνεται από το φανατισμένο πλήθος, το αίμα που υπάρχει γύρω από τα χείλη του, δε γίνεται από μόνο του χαμόγελο. Δεν αντανακλά εσωτερική ηρεμία. Πρέπει εκείνος να το εκβιάσει και να του δώσει τη μορφή χαμόγελου. Αν το αφήσει ελεύθερο θα μετατραπεί πάλι σε λύπη. Και η διαπίστωσή του; Η φοβερή του  ατάκα: «Μέχρι τώρα νόμιζα ότι η ζωή είναι μια τραγωδία. Τελικά διαπίστωσα ότι η ζωή είναι μια γ…….η κωμωδία». Απέχει πολύ αυτό από την πραγματικότητα που ζούμε; Τι είναι αυτό που  χαρακτηρίζει τη ζωή ως τέτοια; 
Είναι μια κωμωδία που ξεκινώντας να την παρακολουθείς περιμένεις να γελάσεις, να ευχαριστηθείς, να χαρείς και τελικά μένεις με την προσμονή. Μένεις με τη προσπάθεια χαραγμένη ως μειδίαμα στο πρόσωπό σου το οποίο όμως μετά από τόση ώρα προσμονής χαραγμένο εκεί σου προκαλεί πλέον πόνο. Αυτό είναι η «γ……η κωμωδία». Η αναμονή της ευτυχίας που τελικά γίνεται, πόνος, λύπη, τραγωδία…
Η ταινία δίχασε κοινό και κριτικούς για την  υπερβολική χρήση βίας, για τα σεναριακά κενά που στη θέση τους θα μπορούσαν να καταδεικνύονται και άλλες αιτίες που κυρίως θα είχαν να κάνουν με τον εσωτερικό κόσμο του ήρωα και όχι μόνο με την κοινωνία.  Χρειαζόταν , ίσως μια βαθύτερη  σεναριακή ανάλυση των κινήτρων που οδηγούν στην αυτοδικία και όχι απλά μια δικαιολόγηση αυτών.
Ωστόσο, δεν ξέρω πόσο εύκολο και πόση δύναμη έχει ο κινηματογράφος να καταφέρει να κάνει τους αόρατους, ορατούς. Αυτό δεν είναι άλλωστε και το μεγάλο πρόβλημά μας; Το δυσεπίλυτο θα έλεγα. Νομίζω όμως ότι όταν καταφέρνει να το καταδείξει, να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει και κυρίως τους νεότερους τότε μια μικρή αρχή την έχει κάνει. 
Το κοινό καθηλωμένο, παρακολουθεί έναν Χοακίν Φίνιξ που καταφέρνει να γίνει ορατός έστω και με ανορθόδοξο τρόπο, σε μια ανορθόδοξη όμως κοινωνία. 
---------------------------------
Καλλίτσα Βλάχου
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πετρούπολης. Είναι εκπαιδευτικός. Τον ελεύθερο χρόνο της, διαβάζει, βλέπει ταινίες, και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τον υπόλοιπο ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της, απλά προσπαθεί να διατηρεί την ψυχραιμία της…


Το παράσιτο και ο ξενιστής | EDITORIAL

Το παράσιτο και ο ξενιστής.

Το παράσιτο τρέφεται από τις θρεπτικές ουσίες του ξενιστή. Όταν αποδέχεσαι τη θέση του παράσιτου, αποδέχεσαι και τη θέση του ξενιστή. Και φυσικά εξαρτάσαι από αυτόν. Αποδέχεσαι την υποτελή σου θέση που σου επέβαλαν οι κυρίαρχοι, ως φυσική τάξη πραγμάτων. Και ονειρεύεσαι… Να βρεθείς στη θέση των πλουσίων. Εκεί που το χρήμα εξομαλύνει τις ρυτίδες . Εκεί που η ευγένεια απορρέει από τον πλούτο και όχι από την ανθρωπιά. Εκεί που τα αρνητικά συναισθήματα έχουν επικαλυφθεί από τη λάμψη της πολυτέλειας και της χλιδής. Εκεί που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα υγιές συναίσθημα. Εκεί που κατά βάθος μισείς να βρίσκεσαι. Και παρόλο που μισείς να βρίσκεσαι, σχεδιάζεις πώς θα βρεθείς εκεί, επιστρατεύοντας όλες σου τις ικανότητες. Για να καταλήξεις τελικά ότι το καλύτερο σχέδιο είναι η ανυπαρξία σχεδίου. Να καταλήξεις δηλαδή στην τραγική επίγνωση που η άρχουσα τάξη σε ωθεί παρέχοντας σου την ψευδαίσθηση ότι μπορείς, αν επιστρατεύσεις την εξυπνάδα σου και το ξεχωριστό που διαθέτεις ως ανθρώπινη οντότητα, να αποδράσεις από τη φτώχεια και τη μιζέρια σου. 

Και εσύ ως θεατής αναρωτιέσαι. Είναι το ανύπαρκτο σχέδιο το καλύτερο; Ή το σχέδιο που στηρίζεται στην οργανωμένη και συλλογική δράση που περιλαμβάνει όλους εκείνους που ανήκουν στην ίδια τάξη με εσένα. Και πώς τελικά αποδομείς την εγκαθιδρυμένη από γεννησιμιού σου αντίληψη ότι δεν είναι η θέση που καθορίζει το «είναι» σου αλλά το «είναι» σου που καθορίζει τη θέση σου; Αυτά και πολλά αλλά θίγονται στην εξαιρετική αυτή ταινία « Τα παράσιτα» του Κορεάτη σκηνοθέτη Μπονγκ Τζουν -Χο… 

Ταινία που δικαίως σάρωσε τα φετινά βραβεία Oscar. Η άψογη κινηματογραφική αφήγηση, η ερμηνεία, οι  έξυπνοι διάλογοι, οι ίντριγκες, η αγωνία, το γκροτέσκο, η μουσική επένδυση όλα αυτά συνθέτουν και αποδίδουν κατά τον καλύτερο τρόπο το παζλ μιας εντελώς λάθος δομημένης κοινωνίας αφήνοντας τον θεατή προβληματισμένο και βυθισμένο σε χιλιάδες σκέψεις αναζητώντας τρόπους αποδόμησης και συναρμολόγησης από την αρχή αυτού του περίπλοκου παζλ. Όχι απλά αξίζει η θέασή της αλλά επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου.

---------------------------------
Καλλίτσα Βλάχου
Μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πετρούπολης. Είναι εκπαιδευτικός. Τον ελεύθερο χρόνο της, διαβάζει, βλέπει ταινίες, και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τον υπόλοιπο ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της, απλά προσπαθεί να διατηρεί την ψυχραιμία της…




Τρίτη 23 Ιουνίου 2020

Τετάρτη 24/6/2020 | Στη Γη του Άγριου Μελιού

Αφιέρωμα στην Παγκόσμια ημέρα κατά των Ναρκωτικών (26/6)
Προβολή ταινίας σε συνεργασία με το ΦΑΕΘΩΝ (Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας των Δήμων Ιλίου, Πετρούπολης, Αγίων Αναργύρων-Καματερού)
Ντοκιμαντέρ (2019) | Διάρκεια: 85' | Βορειομακεδονική ταινία, σκηνοθεσία Λιούμπομιρ Στεφάνοφ, Τάμαρα Κοτέφσκα
Μια μελισσοκόμος στα κακοτράχαλα όρη της Βαλκανικής, Τουρκάλα σε μια περιοχή-χωνευτήρι εθνοτήτων, ζει σ’ ένα πλινθόκτιστο σπίτι με την ανήμπορη, μισότυφλη μάνα της, επιμελούμενη μ’ έναν τρόπο περίτεχνο τις μέλισσες και τις κηρήθρες της. Το μέλι της το πουλάει στα Σκόπια για ένα τσαμπί μπανάνες, μια βεντάλια για τη μάνα της, μια βαφή μαλλιών. Ο ερχομός μιας πολυμελούς οικογένειας νομάδων όμως θα αναστατώσει την ερημιά και τις μέλισσές της.
Υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Στο 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας κέρδισε τη Χρυσή Αθηνά Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
"...ένα πραγματικό κινηματογραφικό διαμάντι από τη γειτονική χώρα που συγκλονίζει και παράλληλα αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να κάνει μεγάλο σινεμά με τα πιο πενιχρά μέσα. Μπορεί να ταξιδέψει και να βυθίσει στη μαγεία της ιστορίας του ακόμη κι αν αυτά που διαδραματίζονται μπορούν να συμβαίνουν σχεδόν δίπλα σου. Ένα γλυκόπικρο παραμύθι και ταυτόχρονα μια στιβαρή ταινία τεκμηρίωσης, αφύπνισης και ευαισθητοποίησης."
 - Filmy.gr
"...συναρπάζει με την αξιοπρέπεια μιας δυναμικής, αταλάντευτης πρωταγωνίστριας με direct εικόνες από έναν κόσμο που θα πιστεύαμε πως έχει χαθεί στον χρόνο. - Lifo.gr
"Εκπληκτική κινηματογράφηση, με μαγευτικά πλάνα φύσης που περιστοιχίζει σχεδόν μητρικά την κεντρική ηρωίδα, που όμοιά της είναι μάλλον αδύνατον να ξαναδείτε σε ταινία, πόσω μάλλον σε άλλο ντοκιμαντέρ. Ακόμη και αν δεν είστε fan του είδους, οι Κοτέφσκα και Στεφάνοφ αφηγούνται την ιστορία της με τέτοια ειλικρίνεια, σεβασμό και ατόφια κινηματογραφική ματιά, που σύντομα θα ξεχάσετε πως βλέπετε μια αληθινή περίπτωση, μια πραγματική γυναίκα παράδειγμα η οποία αντιπροσωπεύει τους ήρωες που βρίσκονται διάσπαρτοι στις πιο άγονες, απομονωμένες γωνιές του κόσμου μας, έτοιμοι να μας εντυπωσιάσουν και να μας εμπνεύσουν." - Freecinema.gr
Τετάρτη 24/6/2020 
Ώρα προβολής 21:00
Είσοδος Ελεύθερη

Ετικέτες

Κινηματογραφική Λέσχη Πετρούπολης dimos petroupolis petroupoli.gov.gr pkdp.gr σινέ πετρούπολις Δήμος Πετρούπολης Θερινός Κινηματογράφος Πετρούπολης δημοτικός κινηματογράφος πετρούπολης Θερινό Σινεμά Πετρούπολης Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης πολιτιστικό κέντρο πετρούπολης πρόγραμμα 2017 Κινηματοθέατρο Πετρούπολις editorial άρθρα Ελεύθερη είσοδος παιδική ταινία πρόγραμμα 2018 όσκαρ πρόγραμμα 2019 ελληνική ταινία cinelesxi_petroupolis Petroupoli Πετρούπολη καλοκαίρι 2022 Ταινίες Ινστιτούτο Θερβάντες Σινεμά Πετρούπολη καλοκαίρι 2018 πρόγραμμα 2020 καλοκαίρι 2019 καλοκαίρι 2021 Ισπανική πρεσβεία καλοκαίρι 2020 καλοκαίρι 2023 κωμωδία Πρεσβεία Αργεντινής γαλλική ταινία Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ισπανική ταινία πρεσβεία βενεζουέλας Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών ιταλική ταινία χειμώνας 2019-2020 Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας ιρανική πρεσβεία Πρεσβεία Νορβηγίας ιρανική ταινία Απρίλιος 2019 Ιούνιος 2023 πρόγραμμα 2021 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Πρεσβεία Ουρουγουάης πρεσβεία Ισημερινού